|
|
Dawn
bloemen Zoals in het voorjaar van het andere jaar,
In de maand van de bloemen, na de kou,
Op een mooie ochtend,
We zullen nog steeds gaan onder het bos.
We zullen dezelfde dingen zien,
dezelfde glorieuze ontwaken
en dezelfde metamorfosen
van alles wat in de zon leeft.
We zullen de grote skeletten
van de grijze bomen weer zien opkomen
en de gesloten ogen van de viooltjes
in het licht van de palpitatie.
Onder het licht tedere groene gebladerte,
Les tourterelles des buissons,
Die dag, zal ons laten horen
Hun langzame en zachte liedjes.
Samen gaan we 's morgens de weilanden weer in
, 's morgens
deze dageraadkleurige
boeketten die ruiken naar roos en tijm.
We drinken de subtiele geur,
de onstuimige blonde
aroma's die, in de warme en zuivere lucht, de warme flora van de valleien destilleren
.
Stralend, schuddend de vorst
en de vorst van vorig jaar, zullen
onze beste hoop in staat zijn om
de goede oude lentezon te herbeleven.
In afwachting van de wedergeboorte,
van alles om lief te hebben en op een dag weer te leven,
laat onze dromen, o jeugd,
wegvliegen naar uw liefdesbossen!
Lieve idylle, je primula
's komen in alle seizoenen tevoorschijn;
ze beschimpen de strenge
kou en doorboren de sneeuw in overvloed.
De HEER vernieuwt, je sappen gaan
zelfs naar het koude hart,
en je hoofdbloemen maken
ons grijs zoals in oude tijden.
Oh ja, we plukken weer,
net zo vers als de andere ochtend,
deze prachtige dageraadkleurige
boeketten die ruiken naar roos en tijm.
Nérée Beauchemin,
|
