|
|
Ik ben de jojo van de hertogin,
Ik ben de jojo van de hertogin,
Ik kom en ga op het ritme van zijn hand.
Ik golf en draai zonder toekomst.
Soms amuseert me subliem in zijn handpalm.
Soms op de grond, beschadigt me en verslijt me.
Als ik langzaam ga, wordt het touw strak.
Dan rol ik onvermoeibaar in het rond, het touwtje wacht op me.
Ik kan onderweg niet rollen.
Ik ben gehecht aan de vinger van zijn hand.
Als hij een beetje moet spelen,
Ze gooit me tegen de wind, terwijl ze haar wensen fluit.
Dus ik zweef als een acrobaat,
Ik doe mijn dans voor haar zonder dat ze dartelt.
Eenmaal gelukkig laat ze het los.
Op het gelakte park, op de bevroren grond.
Ronde na ronde tilt ze me langzaam op.
En de dag houdt op, het is nu nacht.
Dat ik vanuit mijn la voorzichtig wordt weggezet.
Uit het zicht en weg van andere speelse handen.
Ik draai willekeurig naar de aanstekerkaarsen.
Maar geen lantaarn, de la is dicht.
Ik zal het moeilijk vinden om op de zonsopgang te wachten.
Dat zijn hertogin weer zin krijgt om te spelen
Met zijn jojo stilletjes opgesloten.
Wachten op het verlangen van een hongerige hand.
Door Steve Delcourte
|
